Spiegelnacht, spiegel, glas, licht, tape, acrylverf, Galerie Noijons, 2016

Overal is spiegeling, altijd is er spiegeling. Dankzij gebouwen van glas; straten van asfalt; water, vallend, stilstaand of stromend; licht dat brandt. Als het geregend heeft en er ligt een klein dun laagje water op de straat. Het verdubbelen van de lantaarnpalen en etalages bij schemer. Langs een gracht verdubbelen de gebouwen zich. Een hoog gebouw met glanzende ramen en de wolken waaien daar reflecterend door heen. De spiegeling in de stad bij nacht is een belangrijk onderdeel dat zorgt voor de beleving en de betovering. In de installatie Spiegelnacht van Anouk Mastenbroek staat de spiegel als symbool om zijn verschijnsel van een lichtspel. Een spel van weerkaatsing en dubbelbeelden. Waar in het landschap ‘s nachts het licht dooft, blijft het licht aan in de spiegelstad. De ruimte wordt gevuld met vlakken, lijnen, vierkanten en rasters. 
​
Tekst : Maaike Noijons